طاعون سیاه اروپا را بیدار کرد

ما و کرونا ...تاریخ چه پیشنهاد می کند؟

 

طاعون سیاه ار وپا را به سر غیرت آورد

طاعون سیاه یا مرگ سیاه یا مرگ و میر بزرگ یک اپیدمی طاعون از نوع طاعون خیارکی و ویرانگرترین بیماری همه گیر تاریخ است که در دوره اوج خود بین سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی اروپا را درنوردید. این اولین همه‌گیری بزرگ در اروپا و دومین آن در جهان بود. تنها اولین اپیدمی‌ای که به‌طور دقیق توسط مورخان توصیف شده‌است. تعداد مرگ‌ومیر از این بیماری در این دوره کاملاً مشخص نیست، اما برآورد آن حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد جمعیت اوراسیا و بین ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر در منطقه اوراسیا طی این چند سال است. منابع تاریخی زیادی دربارهٔ اپیدمی طاعون سیاه در آسیا وجود ندارد. تخمین زده می‌شود که یک سوم جمعیت ایران در آن زمان کشته شدند.
منبع ویکیپدیا

وقتی طاعون سیاه در اروپا شایع شد و کشتار کرد اروپا به چند نکته پی برد:

۱-از لحاظ بهداشتی جزو عقب مانده ترین ملتها هستند.
۲-علم پزشکی و سیستم طبابت در اروپا منحط و غیر قابل استفاده است.
۳-علت های بیماریها مشخص نیست و اروپا راه مبارزه با آن را نمی داند.
۴-اغلب مردم اروپا به آب اشامیدنی سالم و بهداشتی دسترسی ندارند.
۵- علم و دانش در کشور هایی با مرکزیت ایران است و رازی و ابن سینا بنیاد جدیدی از پزشکی در افکنده اند.
۶-فقر مواد غذایی و کمبود مواد لازم برای یک زندگی سالم و طولانی در دسترس مردم قرار نمی گیرد،
۷- به هنگام بروز مشکلات وخیم مانند اپیدمیها ، مثلا همان طاعون ذهن مردم با خرافات انباشته شده است و نمی دانند چه کنند تا سر حد امکان از ابتلا به طاعون و مانند آن خود را محافظت کنند.

این عوامل مردمان این سرزمین ها را به فکر وا داشت و در پی دانایی بر آمدند. از خود پرسیدند: راه نجات چیست؟چگونه باید مجهز شویم. و به چه چیز باید مجهز شویم تا گرفتار طاعون و وبا و...نشویم؟

آنان دست بکار شدند. هانری فاتح که از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۶۰ مسیحی زندگی کرد و شاه اسپانیا بود در جستجوی معبر ها و گذرگاه های آبی در اقیانوس اطلس بر امد تا بتوان کشتی های بازرگانی را در آن آبها به حرکت در آورد.
واسکو دو گاما از پرتغال مسیر دریایی منتهی به هند را پیدا کرد و این در سال ۱۴۹۸ مسیحی بود.
در سال ۱۴۹۲ اسپانیاییها حکومت اسلامی اندلس را سرنگون کردند.
در همین سال ۱۴۹۲ کریستوف کلمب به امریکا رسید.

علاوه بر این نهضت ترجمه از عربی و فارسی به لاتینی ،آثار علمی رازی، ابن سینا، خواجه نصیر ، خوارزمی، فارابی، بیرونی و...را ترجمه کردند و بجای خرافات تبلیغی کلیسا در مراکز علنی خود تدریس کردند. به مدت پانصد سال مردم اروپا با کتابهای رازی و ابن سینا معالجه شدند و ریاضییات و کیهانشناسی ، فلسفه ، منطق و میراث تمدن یونان از طریق آثار مکتوب دانشمندان مسلمان که اکثرا ایر انی بودند بنیانهای رنسانس در اروپا را اماده کردند.
تا این که از قرن هفدهم به بعد ار وپاییها تصمییم به ابد اع و اکتشاف و اختراع و تغییر سیستم علمی و فکری و صنعتی خود افتادند و اشخاصی مانند جوردانو بدونو، گالیله ، دکارت، نیوتن و...در عرصه علم ظاهر شدند.

نتیجه آن که اروپاییها در اثر طاعون سیاه به فکر افتادند و بد نبال جاره گشتند و مسیر زندگی خود و بشر را تغییر دادند.
اکنون دوران بد کرونا است . این حوادث انسان را بیاد همان طاعونها می اندازد در ابعاد ضعیف تر!
ولی همین حادثه بد و سهمگین می تواند باعث ایجاد تحول در نگرش انسان شود، بویژه سرزمین ما که پزشکانش فرزندان رازی و ابن سینا هستند و جزو پزشکان مطرح جهان هستند و سیستم پزشکی ایر ان خوشبختانه مجهز و قوی و اگاه از رازهای پزشکی است. پس اکنون نوبت ایران است که نیاز ها را مادر اختراعات به شمار اورده و شب و روز در پی کشف علتها بر امده و برای آینده بنیان محکمی بریزد.
روش تزریق پلاسما ی بیماران بهبود یافته از کرونا تا آنجا که من می دانم برای اولین بار در ایر ان صورت گرفت. ولی هم اکنون شرکتهای بیوتکنولوژی معروف آمریکایی بدنبال خرید خون از مبتلایان بهبود یافته کرونا هستند تا با کمک آن داروها و واکسن های جدید بد ست آورند

چرا ایرانیان مسلمان شدند؟

چرا مسلمان شدیم.

تقریبا ۹۹.۹۹ در صد انان که در این ارتباط اظهار نظر می کنند از اصل قضیه و از مصیبتهای مردم ای ان بی خبرند. در حقیقت نا خیلی فقیریم ، نه از لحاظ منابع طبیعی و پول ، بلکه بخاطر آن که ۹۰ در صد و حتی بیشتر ایر انیان از تاریخ خود بی اطلاعند به همین دلیل اشتباهات تاریخی را دوباره تکرار می کنند.

وقتی سپاه عرب گشنه وتشنه به ایر ان حمله آورد در ایران اوضاع رقت بار بود . پیش ازآن جنگهای یکصد ساله ایر ان و روم کمر اقتصاد و توان مالی کشور را شکسته بود.

خسر و پرویز به فلسطین حمله کرده و صلیب و گهواره مسیح را باخود به ایران آورده بود.

این کار مسیحیان غرب و امپراطوری مسیحی روم را تحریک کرد تا برای باز گیری مقدسات مسیحی از ایر انیان بسیج شوند و به ایران حمله کنند .

در داخل فرزند خسرو پرویز که از همسر مسیحی او بود بر علیه پدر شورش کردَو عده ای از درباریان هم با او شدند و آنگاه خسرو پرویز را نشاندند روی صندلی و هفده پسر او را به غیر از همان پسر کودتا چی در مقابل چشمان  او سر بریدند. پس از مدتی پسر کودتاچی هم معدوم شد.

تا این که نوبت به پوراندخت و ایر اندخت رسید . زمانی که نوبت به پوراندخت رسید فرخ زاد سپهسالار لشگر ایران که در دوران پیری بود به پوراندخت تکلیف کرد که باید به همسری او در آید.

ولی پوراندخت جوان  می خواست تا  با یک افسر جوان از محافظان در بار خود ازدواج کند که بینشان علاقه ایجاد شده بود. فشارهای فرخ زاد باعث شد که پوراندخت و آن افسر جوان دست به قتل فرخ زاد بزنند و او را در محوطه کاخ شاهی کشتند.

در این هنگام سپاه گرسنه عرب در اطراف مرزهای ایر ان بود. وقتی رستم فرخ زاد سپهسالار ار تش شرق ایران رسید و به تیسفون آمد دریافت که پدرش را کشته اند. بنابر این او شب پوراندخت را به اجبار به  همسری خود در آورد و فردا صبح دستور داد او را کردند.  از سوی دیگر فرخ زاد بنابر آنچه که فروسی در شاهنامه می گوید اهل ستاره شناسی و طالع بینی بود همواره می گفت : " من در ستارگان و سیارات و آرایش اختران نگاه کرده و فهمیدهام طالع ایران در مقابل عربها در حال هبوط (سقوط) است.

آیا می خواهید با چنین طرز تفکری پیروزی بدست آید؟ بقیه ماجرا را از بان شخص دیگری بشنوید که از عوامل اسلام اوردن ایرانیان سخن گفته بود:

 

ایرانی چرا مسلمان شد؟

 آن را باید در خود اسلام جست: الان برگردیم به آغاز اسلام، آن موقعی که ما هنوز در اواخر دوره ساسانیان زندگی می کنیم؛ اواخر  (دوره)  انوشیروان است و پیغمبر اسلام متولد شده (چند سال بعد - بیست سال، سی سال بعد- به بعثت مأمور شده). داستانی نقل می کنم، داستانی که فردوسی - که مدافع دوره ساسانیان است و زندگی‌اش را وقف دفاع از دوره ساسانیان کرده - نقل می کند: داستان کفشگر زاده.

انوشیروان به خاطر جنگ های بیهوده ای که همواره بین ایران و روم بوده، به پول نیازمند است و اعلام می کند که مردم کمک کنند.

ثروتمندان کمک می کنند، کفشگری می آید و به مأمور دولت عرضه می کند که من این همه ثروت دارم، املاک دارم و همه این ها را حاضرم بدهم؛ در برابر، یک اجازه بگیر که استثنائاً بچه من بتواند درس بخواند (در شاهنامه هست؛ در داستان انوشیروان نگاه کنید).

خبر به انوشیروان می‌رسد، انوشیروان که از نظر رشد و فرهنگ و از نظر عدالت در تاریخ مشهور است (به طور نسبی می گویم).

انوشیروان در موقعی که به شدت به این پول نیازمند است، رد می کند و استدلال می کند که چرا نباید بچه کفاش در جامعه من درس بخواند: می گوید که شاهزادگان و ما همواره به دبیران نیازمندیم (دبیران یعنی نویسندگان، اینها هم نویسندگان آن ها بودند و هم تقریباً مشاور بودند). اگر بچه کفاش برود درس بخواند، احتمالاً در درسش پیش میرود و ممکن است دبیر برجسته ای شود و بعد شاهزادگان به او احتیاج پیدا کنند ،

و دبیر شاهزادگان یا دبیر پادشاهان شوند و آنگاه شاهزادگان ساسانی نیازمند کفاش زادگان شوند و آن وقت نژاد، طبقه و کاست پستی، هم‌مرتبه یک نژاد تخمه دار اصیل شود، و آنوقت مورد مشورت پادشاهان و شاهزادگان قرار بگیرد؛ کی؟ کسی که بچه یک کفاش است. نه! پولش را نمی خواهم و چنین اجازه ای هم نمی دهم!

من تعقیب کردم: همین بچه را در نظر بگیرید: او سمبل همه بچه ها در آن دوره است. پیغمبر اسلام در دوره انوشیروان متولد می شود، بنابراین بچه ای که پدرش آمد و همه ثروتش را داد تا از دولت اجازه بگیرد که بچه‌اش درس بخواند و بعد دولت، به جرم اینکه بچه کفاش بود، نداد و گفت نباید درس بخواند، تقریباً هم سن و سال پیغمبر اسلام است (چون او هم در زمان انوشیروان متولد می شود؛ ۳۰، ۴۰ سال بعد، که پیغمبر اسلام به پیغمبری مبعوث می شود، بچه همین کفاشی که شاهنامه فردوسی از او صحبت می کند، یک جوان ۳۰، ۴۰ ساله شده است). این بچه را، با اینکه پدرش ثروتمند بود و بزرگترین فداکاری را کرد و گفت همه هستی ام را می دهم، بگذارید بچه ام درس بخواند و ترقی کند،  به جرم و گناه نابخشودنی کفاش زاده بودن، نگذاشتند[درس بخواند].

او الان ۳۰ ساله شده و در موقعی که اسلام به دنیا عرضه می شود، این عقده در او هست که، با اینکه وسیله داشت، و با همه فداکاری و همه میلی که پدرش داشت، در جامعه نگذاشتند درس بخواند و همین طور نادان و بی سواد ماند، در این دوره، این عقده در دل این بچه کفاش - که در شاهنامه فردوسی است - و همه بچه هایی که در طبقه او زندگی می‌کنند، هست.

یک مرتبه با شعار اسلام و دعوت اسلام به گوشش می خورد که همه تان با هم برابرید، برادرید، از یک منشاء هستید، هیچ کس دارای نزادی برتر از نژاد دیگر نیست، همه از خاک هستیم، همه از پدر و مادر واحدی هستیم، همه در برابر خدا برابریم، امتیاز به تقوی و پاکی و انسانیت است نه به تخمه و نژاد و تبار و هیچ چیز دیگر؛ همه این ها فرو می‌ریزد

و بعد می شنود که وقتی در میان مسلمان ها وارد می شوید، امیر و سرباز و بالا و پایین، پیغمبر و صحابه و برده و خواجه اصلاً تمیز داده نمی شود و می بیند پیغمبر اسلام دارد عمداً تمام مظاهر اشرافیت در لباس و آرایش را از بین می برد، و حمله می کند که قباهای بلند را کوتاه کنید! آستین های بلند را که علامت اشرافیت است کوتاه کنید! ریش های بلند را که علامت اشرافیت است کوتاه کنید! یک قبضه بیشتر نباشد؛ بقیه اش در آتش است!

تمام این فرمان هایی که پیغمبر اسلام می‌دهد، برای جلوگیری از مظاهر اشرافیت و امتیاز افراد به نسبت افراد دیگر است، و بعد همین شکل برابری عمومی در زمان ابوبکر، در دوران عمر و بعد حفظ می شود. این به گوش همین بچه کفاش می رسد، که هیچ کس از هیچ امتیازی محروم نیست و هیچ کس دارای یک امتیاز خاص نیست، و بنابراین در حکومت اسلامی، در دین اسلام، او با اینکه یک بچه کفاش است، می تواند درس بخواند و او اسلام می آورد

ایرانیان پیشنهاد تاسیس یونسکو را دادند

 

ایران و یونسکو

وقتی جنگ جهانی دوم پایان یافت، از تمام دنیا هیئت‌ هایی به آمریکا رفتند تا برنامه ای بریزند که پس از جنگ چه باید کرد که جنگ جهانی سومی روی ندهد.

یک هیئت نیز از ایران رفت که شامل: دکتر غنی، انتظام، قاسم‌ زاده و دکتر سیاسی بود ...
در سانفرانسیسکو هیئت ایرانی گل کرد، زیرا در جلسات، سایرین هر کدام پیشنهاد می کردند؛ که مثلاً تمام دنیا را باید خلع سلاح کرد تا جنگ نشود!

یکی گفت که همه مردم را باید سیر کرد تا جنگ نشود!
یکی گفت که تمام ثروت ها را باید تقسیم کرد تا دنیا متعادل شود!
جمعی می گفتند؛ که باید مرز ها را برداشت تا جنگ های توسعه طلبانه پیش نیاید ...

ناگفته پیدا است که هیچ کدام پیشنهادها عملی نبود و از جلسات خصوصی تجاوز نمیکرد و به جلسه عمومی نمی رسید، تا اینکه یک روز دکتر سیاسی که به زبان انگلیسی و فرانسه مسلط بود، رفت پشت تریبون و نگاهی عالمانه ای به حضار انداخت و گفت:

خیر آقایان! جنگ نه مربوط به شکم است و نه ثروت و نه مرز! جنگ و دعوا تنها نتیجه "جهل" است! مردم با فرهنگ های یکدیگر آشنایی ندارند و چون فرهنگ همدیگر را نمی شناسند، به همدیگر احترام نمی گذارند و این توهین ها نتیجه ای جز جنگ ندارد. پس باید کاری کرد که سطح دانش مردم و شناخت آنها از فرهنگ همسایگان و بیگانگان بالا برود. در این صورت احتمال دارد که از میزان جنگ ها کاسته شود...

هنوز سخنش اتمام نیافته بود که ناگهان حضار بپا خواستند و صدای کف زدن های ممتد آنها نشان از تائید گفته های دکتر سیاسی بود. که تنها راز بقای سرزمین کهن ایران و هم زیستی مسالمت آمیز مردمش را به زبان آورده بود.

بنابراین کمسیونی تشکیل شد که اساس آن بر شناختِ فرهنگ ها و بالا بردن تعلیم و تربیت عمومی باشد و این همان چیزی است که عنوان یونسکو به خود گرفت و بعدها یکی از سازمان های بزرگ وابسته به سازمان ملل متحد به شمار رفت و مرکز آن پاریس شد. دکتر سیاسی نیز به همین دلیل تا پایان عمر همیشه از اعضای برجسته این سازمان بود و در تمامی جلسات اصلی آن شرکت داشته و در ایران نیز سال ها ریاست آن را داشت، یا با مرحوم علی اصغر حکمت مشترکاً آنرا اداره می کردند

درس ادبی که یک زغال فروش به ناصر الدین شاه داد

درس ادب به شاه

ناصرالدین شاه در بازدید از اصفهان با کالسکه سلطنتی از میدان کهنه عبور می کرد که چشمش به ذغال فروشی افتاد. مرد ذغال فروش فقط یک شلوارک به پا داشت و مشغول جدا کردن ذغال از خاکه ذغال ها بود و در نتیجه گرد ذغال با بدن عرق کرده و عریان او منظره وحشتناکی را بوجود آورده بود. ناصرالدین شاه سرش را از کالسکه بیرون آورده و ذغال فروش را صدا کرد. ذغال فروش بدو آمد جلو و گفت:«بله قربان.»

ناصرالدین شاه با نگاهی به سر تا پای او گفت:«جنهم بوده ای؟»
ذغال فروش زرنگ گفت:«بله قربان!»

شاه از برخورد ذغال فروش خوشش آمده و گفت:«چه کسی را در جهنم دیدی؟»
ذغال فروش حاضرجواب گفت:«اینهائیکه در رکاب اعلاحضرت هستند همه را در جهنم دیدم.»
شاه به فکر فرورفته و بعد از مکث کوتاهی گفت:«مرا آنجا ندیدی؟»

ذغال فروش فکر کرد اگر بگوید شاه را در جهنم دیده که ممکن است دستور قتلش صادر شود، اگر هم بگوید که ندیدم که حق مطلب را اداء نکرده است. پس گفت:«اعلاحضرتا، حقیقش این است که من تا ته جهنم نرفتم!»

نادر شاه چه دینی داشت؟

لارنس لاکهارت (Lawrence Lockhart) تاریخنگار انگلیسی   که از سال ۱۹۲۴ به مدت ۳۰ سال به‌طور مرتب به ایران  رفت‌وآمد داشت و بیشتر این ایام را در ایران زندگی کرده‌است، کتابی درباره زندگی نادر شاه افشار نوشته که از شهرت بر خوردار است.

 وی در ارتباط با مذهب و طرز فکر دینی نادرشاه در این کتاب نوشته است:

 "...ممکن است که نادر در آغاز شیعه بوده باشند با این همه یقین به نظر می‌رسد که عقاید مذهبی او چندان استوار نبوده و هدف های سیاسی را همواره مقدم بر ایمان مذهبی قرار می‌داده است.

هیچ شک نیست که یکی از منظورهای نادر از این اقدام تسهیل سازش موقت با عثمانیان بوده است و حتی ممکن است که هدفی به مراتب بزرگ تر داشته و می‌خواسته است بدین وسیله در جهان اسلام اتحادی تزلزل ناپذیر برقرار سازد و خود رهبری این اتحادیه بزرگ را به دست آورد.

برای جاه‌طلبی، حد و حصری نمی‌توان قائل شد و چون نادر نقشه لشکرکشی به قسطنطنیه را کاملاً آماده نموده بود قطعاً به این اندیشه نیز افتاده بود که قدمی فراتر نهادن و خلافت را از سلطان عثمانی تحویل گرفتن نیز چندان کار دشواری نیست.

علت دیگری که برای تغییر مذهب نادر می‌توان ذکر کرد آن است که مذهب شیعه، همواره مذهب رسمی خاندان صفوی به شمار می‌رفته است و پادشاهان صفوی بیش‌تر قدرت و عظمت خود را مدیون وفاداری کامل به اصول تشیع بوده اند و بنابراین، هیچ بعید به نظر نمی‌رسد نادربه این فکر افتاده باشد که هر گاه به ارکان قدرت علما لطمه‌ایی وارد نسازد ممکن است در فرصت مناسب از نفوذ خویش استفاده نموده و در راه استقرار طهماسب میرزا یا پسرش عباس میرزا بر تخت سلطنت ایران بار دیگر اقدام نماید"

از کتاب زندگی نادرشاه نوشته لاکهارت 

بنظر می رسد که نادرشاه در دوران سلطنت و قدرتمندی به دین خاصی وابسته نبوده و لی در ضمن برای رفع مشکلات داخلی و بدست آوردن قدرت بیشتر در صدد بوده تا اختلاف مابین شیعه و سنی را کمتر نماید . به همین خاطر از فقهای دوره عثمانی خواست که مذهب شیعه را نیز جزو مذاهب اسلامی به شمار بیاورند و البته آنها نپدیرفتند. همین  باعث شد که اختلافات شیعه و سنی بیشتر شود.

در حالیکه امام مالک یکی از چهار پیشوای اهل سنت شاگرد امام صادق علیه السلام بود. و امام شافعی از علاقمندان واقعی نسبت به اهل بیت بود و در مدح آنان اشعار معروفی سروده است. 

امام احمد حنبل صاحب کتاب معروف مسند حنبل که حنبلی ها و حتی وهابیت کتاب او را پس از قرآن اصل می دانند بر اساس یک حدیث قطعی و صحیح از پیامبر اسلام علیه السلام معتقد بود که امام علی علیه السلام بطور معنوی تقسیم کننده بهشت و جهنم است