۱۰۰ نکته در باره حمله مغول به ایران(بخش ۸): چرا ایران؟

چه می شد اگر مغولها اروپای غربی را فتح می کردند و چرا ایر ان؟

حمله مغول‌ها و ویران کردن احتمالی رم توسط آن‌ها به معنای ویران کردن قوی‌ترین نقطه ارتباط جامعه اروپا با گذشته باستانی بود. اگر این ارتباط با دنیای کلاسیک قطع می‌شد، آیا چهره‌هایی مثل دانته، میکل‌آنژ و لئوناردو داوینچی ظهور پیدا می‌کردند؟ احتمالش بسیار کم است. حتی اگر نیاکان این هنرمندان هم از حمله مغول‌ها جان به در می‌بردند، شهرها و روستاهایشان چنان ویران می‌شد و دغدغه مردم چنان بر تأمین قوت روزانه متمرکز می‌شد که دیگر جایی برای شعر یا هنر باقی نمی‌ماند.

چرا مغولها به ایر ان مشغول شدند؟

بدشانسی، سوء مدیریت حکومت خوارزمشاه، همه اینها می تواند از عوامل مهم حمله مغول به ایران و حتی بقیه سرزمین هایی شود که دین اصلی آنها اسلام بود.

رابرت کاولی، کتاب Unmaking the West (غرب؛ آنجور که نشد) انتشارات دانشگاه میشیگان و بالاخره ویژه‌نامه «اگرهای مبهوت‌کننده تاریخ» انتشارات ایمیجین (Imagine  را دبری کرده است . او درباره این که چرا مغول نتوانست قلب اروپا را هدف قرار دهد می نویسد:

"در اوایل سال ۱۲۴۲ میلادی، ارتش مغول ناگهان عقب‌نشینی کرد. هزاران کیلومتر دورتر از اروپا، مرگ یک نفر باعث شده بود مسیحیت از نابودی نجات پیدا کند. مرگ اوکتای بود که باعث عقب‌نشینی مغول‌ها شد. پسر سوم چنگیزخان نه تنها امپراتوری پدرش را متحد نگه داشته بود، بلکه در راه گسترش آن هم قدم برداشته بود. با این وجود، ساختار سیاسی خان‌های مغول با پیچیدگی کار نظامی آن‌ها تناسبی نداشت. مغول‌ها همچنان یک قوم دوره‌گرد باقی مانده بودند که اعلام وفاداری به روسایشان اهمیت زیادی داشت. بنابراین، وقتی خان از دنیا رفت، قانون و عرف مغولی ایجاب می‌کرد که نیروهای نظامی شخصاً به سرزمینشان برگردند و به او ادای احترام کنند و یک خان جدید هم انتخاب شود.

نتیجه این شد که سوبوتای بهادر در آستانه فتح غرب اروپا، راهش را تغییر داد و با نیروهایش به خانه برگشت. مغول‌ها دیگر هرگز به اروپا برنگشتند. تمرکز آن‌ها بعد از این ماجرا روی چین و همچنین روی پرشیا و سرزمین‌های عربی قرار گرفت. در سال ۱۲۸۴ میلادی، ارتش مملوک از مصر در عین‌جالوت با مغول‌ها جنگید و آن‌ها را شکست داد و این نقطه آغاز شکست‌های مغولان بود. در شرق دور هم ژاپنی‌ها و ویتنامی‌ها جلوی مغولان ایستادند و حملات آن‌ها را خنثی کردند. به این ترتیب، روند پیشین به کلی تغییر کرد.

در لهستان، هنوز هم روز ۹ آوریل را به عنوان روز پیروزی جشن می‌گیرند. لهستانی‌ها در آن روز از مغول‌ها شکست خوردند، اما بعد از این جنگ بود که قدرت مغول‌ها برای ادامه کشورگشایی از بین رفت. لهستانی‌ها دوست دارند فکر کنند که فداکاریشان در آن جنگ، بی‌معنا نبوده و بنابراین جشن پیروزی می‌گیرند. اما واقعیت این است که رشادت سربازان یا درایت فرماندهان در اروپا نبود که باعث نجات آن‌ها از مغول‌ها شد، بلکه جهان‌بینی مغول‌ها درباره مرگ و ادای دین به رهبرشان بود که آن‌ها را به خانه برگرداند و اروپا را با خوش‌شانسی نجات داد.

منبع tarikhirani.ir

ولی کتابهای معروفی مانند "فتوحات مغول"و گروهی از اسناد تاریخی حکایت از آن دارند که اصلا این مسیحیت و یهودیت بود که مغولها را به حمله بیشتر و نابودی سرزمین های اسلامی تشویق می کرد. یهودی ها ی متعصب اشکنازی از اروپا در جعبه های مشروب سلاح بر ای مغو لها می فرستادند و افرادی مانند مارکوپولو و پدر و عمو یش روغن مقدس محل تولد مسیح را برای خان مغول هدیه می بردند.

پاپ ها بار ها در پی ایجاد معاهده با مغولها بر آمدند ولی مغولها خواستار تبعیت شدند. وپاپها کشیشان و نمایندگان خود را بطور پی در پی به چادر مغول بزرگ فر ستادند. دختران و زنان مسیحی همسران خانهای معول شدند و قطعا مشوق آنان برای کشورهای اسلامی که ایر ان مهمترین آنها بود.

ادامه دارد..،