جشن کتاب سوزان(1)

جشن کتاب‌سوزان» احمد کسروی افتضاحی تمام عیار بود.ا و و پیروانش درانجمن باهماد آزادگان در روز اول دی‌ماه، کتاب‌هایی را که زیانبار می‌دانستند طی مراسمی می‌سوزاندند.

احمد کسروی در یکی از مراسم‌ها چنین گفته بود:

«من آشکارا می‌گویم بسیاری از کتابهایی که نزد دیگران ارجمند است ما به آتش می اندازیم! اینک کتاب‌ها روی میز چیده شده درمیان آن‌ها گلستان و بوستان سعدی، دیوان حافظ،و مفاتیح الجنا ن و مانند اینهاست و همه آن‌ها درخور آتش است"

این در حالی است کتاب که گلستان سعدی را یکی از 100 کتاب فرهنگی و ادبی برتر جهان تشخیص دادند و همرا ه با بوستان او و دیوان حافظ بعنوان مجلل ترین آثار جاودانه ادب پارسی و جزو مشخصه های ملی و میهنی ایران بشمار می آیند.

پرفسور محسن هشترودی گفته بود : دریکی از جشن های آتش سوزی کتاب کسروی شرکت کردم و به محض ورود دیدم او انبوهی از کتابهای ادبی و رمانهای مشهور جهان را بر روی هم انباشته تا آتش بز ند.

به او گفتم: "آقای کسروی برای چه می خواهید فاخر ترین آثار ادبی را آتش بزنید درحالی که اینها دارای پیامهایی سازنده و انسانی هستند."

کسروی در پاسخ گفت: "ما این را ندانسته بودیم، شما هر کدام را که می خواهید بر دار ید."

متاسفانه امروزه در همان شیپور سیاه دمیده می شود و عده ای مغر ض و یا جاهل قصد دارند همان روش را دو باره زنده کنند.

اصولا اینان یا" ندانسته اند این را "که از امثال کسروی به ارث برده اند و یا چون نمی توانند اثر آفرینی کنند و شاهکار بیا فرینند عقده هایی ذهنی گلوی آنان را می فشارد تا به کتاب سوزی روی آورند.

متاسفانه حقیقت این است که   کسی کتابی را می سوزاند که نتواند مطالب آن کتاب را از راه منطقی رد کند.

امیر تهرانی